معنی حرام نمک در فرهنگ فارسی عمید

نمک به حرام، نمک ناشناس، ناسپاس، حق ناشناس

معنی حرام نمک در لغت نامه دهخدا

نمک ناشناس. نمک نشناس. نمک بحرام. ناسپاس. کافرنعمت. نمک کور. کافر. کفور

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

(حَ نَ مَ)

ناسپاسی. نمک ناشناسی. نمک نشناسی. کافری. کافرنعمتی. نمک کوری. کفران: او را در قلعه راه بداد و حرام نمکی ظاهر ساخت. (تذکرۀ دولتشاه ص 364)

(مِ نَ مَ)

دامی که با بکار بردن نمک تعبیه سازند، مجازاً نمک گیر کردن کسی را:
پرسیدمش ز صید لب خود گزیدو گفت
صیاد را بدام نمک می توان گرفت.
اسیر (از آنندراج)

نا سپاسی و نمک نا شناسی